سرزمین های مجازی در متاورس

ما شاهد یک رونق در سرزمین مجازی در متاورس هستیم. از زمانی که فیس بوک در پایان سال 2021 نام خود را به META تغییر داد و به وضوح استراتژی تجاری خود را بر روی متاورس متمرکز کرد، افزایش بی سابقه ای در فروش املاک و مستغلات در متاورس مشاهده شد. متاورس به عنوان یکی از نقاط عطف بزرگ بعدی در وب 3.0 دیده می شود که هدف آن جایگزینی شبکه های اجتماعی است.

برندهای بزرگ و برخی از سرمایه گذاران عجله دارند تا سهمی از املاک و مستغلات مجازی را در حالی که هنوز در دسترس است به دست آورند، اما عمدتاً برای اینکه در سال های آینده متاورس به جریان اصلی تبدیل شود، از دست ندهند.

در دسامبر 2021، یک مرکز خرید - به نام Metajuku - در متاورس The Sandbox به قیمت بیش از 4.3 میلیون دلار به Republic Realm فروخته شد. در همان ماه، زیرمجموعه PwC در هنگ کنگ یک قطعه زمین مجازی بزرگ در Sandbox خرید.

املاک مجازی ترکیبی از خدمات دنیای واقعی در دنیای بلاک چین است. از آنجایی که دنیا دیجیتالی‌تر می‌شود و فناوری بلاک چین را در طیف گسترده‌ای از بخش‌ها در بر می‌گیرد، جای تعجب نیست که بازار املاک و مستغلات از این روند پیروی کند.

جهت آموزش خرید زمین در متاورس اینجا کلیک کنید.

املاک و مستغلات، عنصر کلیدی متاورس

متاورس به این منظور است که به کاربران امکان می دهد دوستان پیدا کنند و با افراد مختلف ملاقات کنند، اما جهان بیش از هر چیز برای خرج کردن پول طراحی شده است. همه در این جهان مصرف کننده هستند و همان قوانین اقتصادی و عادات محیط واقعی ما را می توان یافت.

مانند دنیای واقعی، خرید زمین مجازی در متاورس به شما این امکان را می دهد که یک ساختمان بر روی آن بنا کنید. به بیان دقیق، اینها خانه نیستند، بلکه مکان هایی برای نشان دادن یک نام تجاری یا ایجاد تجربیات - که البته درآمدزایی خواهند داشت - برای بازدیدکنندگان / کاربران هستند.

در این مرحله اولیه، عمدتاً موضوع اشغال سرزمین مجازی توسط خریداران و جلب توجه به برند خود است. بسیاری نیز به این امید سرمایه گذاری می کنند که بتوانند زمین را اجاره کنند یا با قیمت بالاتری پس از رشد متاورس و تعداد کاربران بیشتر، آن را بفروشند. استفاده از ویژگی های مجازی توسط برندها به آنها امکان می دهد خدمات را بازاریابی کنند، راه اندازی محصولات مجازی را میزبانی کنند، رویدادها را سازماندهی کنند و تجربیات منحصر به فردی را برای کاربران فراهم کنند. این املاک دیجیتال یک فرصت سرمایه گذاری سودآور برای سرمایه گذاران املاک و مستغلات است. املاک دنیای مجازی را می توان درست مانند دنیای واقعی در دنیای مجازی ساخت، تبدیل یا اجاره کرد. مانند دنیای فیزیکی و ملموس، یک صنعت کارگزاری شروع به رشد کرده است و طیف وسیعی از خدمات از جمله قرارداد خرید و فروش معمول، توسعه، اجاره، نمایندگی مستاجر را پیشنهاد می‌کند.

املاک مجازی اولین آجر در ساخت این جهان است. برای اطمینان از وجود مغازه‌هایی که مصرف‌کنندگان پول خود را در آن خرج می‌کنند، لازم است زمینی برای ساختن ساختمان‌ها و مغازه‌ها پیدا شود.

این بدان معناست که بدون املاک، بدون زمین، بدون ساخت و ساز و بدون ساختمان، جوهر این دنیای مجازی فرو می ریزد. به همین دلیل است که املاک و مستغلات در متاورس بسیار مرکزی است و به همین دلیل است که توجه تعداد فزاینده ای از سرمایه گذاران را به خود جلب می کند.

سرمایه گذاری در املاک متاورس

مکان در اولویت است

مانند خرید ملک، باید در مورد فروش مجدد فکر کنید.

مانند املاک و مستغلات فیزیکی، املاک و مستغلات متاورس بسته به مکانی که در آن واقع شده اند کم و بیش گران هستند. اصول اولیه املاک و مستغلات اعمال می شود، که با مکان شروع می شود، که یک نکته بسیار مهم است.

نقشه‌های متاورس شبیه نقشه‌های یک قلمرو فیزیکی است، به این معنی که اگر امروز در میان ناکجاآباد خرید کنید، به دلیل تراکم کاربران، فروشگاه‌ها و امکانات، قیمت زمین مانند ایبیزا (مثلا) نخواهد بود. در متاورس، قاعده یکسان است و بهتر است روی مکانی مرسوم که ترافیک ایجاد می کند شرط بندی کنید. قیمت بالاتر خواهد بود.

سرمایه گذاری های پرخطر

جایی که املاک و مستغلات واقعی و مجازی تضاد دارند این است که وام بلندمدت مسکن در دنیای واقعی امکان پذیر است زیرا قرار است ملک تا 30 سال دیگر وجود داشته باشد. در متاورس، که هنوز بسیار جدید است، پیش‌بینی اینکه این روند در سال‌های آینده چه خواهد شد، دشوار است. اگر یک سکو بسته شود، زمین از بین می رود. این توضیح می‌دهد که چرا قطعات زمین در سندباکس با وجود اینکه گران‌تر هستند، فروش خوبی دارند.

علاوه بر این، کمبود زمین به طور مصنوعی توسط سکوها ساخته شده است. از نظر فنی، هیچ چیزی مانع از آن نمی شود که اگر روزی متاورس محبوب شد، هر چقدر که می خواهند اضافه کنند. بدیهی است که این امر بر قیمت ها تأثیر می گذارد.

انتقال از "تجارت الکترونیک" به "تجارت مجازی" (تجارت مجازی) با استفاده از NFT

متاورس و توکن های غیر قابل تعویض (NFT) به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند.

به گفته مدیر اجرایی Republic Realm، Janine Yorio: «وقتی «املاک و مستغلات» متاورس می‌خرید، در واقع یک بلوک کد اختصاصی را در یک بازی ویدیویی می‌خرید. این نرم افزار است، نه املاک و مستغلات. این چیزی شبیه یک آگهی تبلیغاتی در یک وب سایت است که دارای یک مکان ثابت، یک فضای اختصاصی است.

در قانون، ویژگی NFT ها (بلاک چین) اختصاص یک تکینگی به کالاهای دیجیتال است. هنگام خرید ملک در متاورس، سند ملک با یک کد بلاک چین منحصر به فرد نشان داده می شود. اساسا NFTها از فناوری بلاک چین برای ارائه دارایی دیجیتال به افراد به عنوان مالک استفاده می کنند. از طریق فناوری بلاک چین، خریدار می‌تواند زنجیره مالکیت را ردیابی کند و بداند چه کسی آن بسته دیجیتالی را خریداری، فروخته یا مالک آن بوده است.

علاوه بر این، لازم به ذکر است که سرمایه گذاری در املاک و مستغلات در متاورس مستلزم استفاده از ارز دیجیتال خاص تحمیل شده توسط اپراتور متاورس و در نتیجه دستیابی به این ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری بلاک چین است.

وابستگی به ارائه دهنده خدمات متاورس

ملاحظات قراردادی اساسی

ویژگی خاص زمین در متاورس این است که تنها تا حدی وجود دارد که ارائه‌دهنده خدمات متاورس همچنان قادر به کار با متاورس باشد.

صرف نظر از ماهیت حق اعطا شده هنگام خرید یک قطعه زمین مجازی در متاورس توسط کاربر، در واقع وابستگی به ارائه دهنده خدمات متاورس وجود دارد که در دنیای واقعی یافت نمی شود.

Metaverses در درجه اول محصولات یا خدماتی هستند که توسط اپراتورهای خصوصی راه اندازی شده اند. بنابراین، مانند شبکه‌های اجتماعی، شرایط استفاده متاورس (یا قوانین جامعه متاورس)، که چارچوب قراردادی را تشکیل می‌دهد، اعمال خواهد شد.

عاقلانه است که کاربران از خود در برابر این وابستگی محافظت کنند و در شرایط استفاده از ارائه دهنده خدمات متاورس بررسی کنند که آیا مسائل مربوط به در دسترس بودن، عملکرد و قابلیت اطمینان حقوق به دست آمده بررسی شده است یا خیر.

تجربه عملی با قراردادهای برون سپاری فناوری اطلاعات می تواند در اینجا تعیین کننده باشد.

برای مثال، در قراردادهای فناوری اطلاعات، قراردادهای رسمی در سطح خدمات برای تعریف سطح مورد انتظار خدمات، معمول است. در هر صورت، معقول است که به جنبه های زیر توجه کنیم:

• در دسترس بودن تضمین شده متاورس برای کاربر (حداقل در بازه زمانی ثابت)؛
• روش های تعلیق خدمات در صورت تعمیر و نگهداری. متعارف است که حداکثر مدت زمان تعلیق برای تعمیر و نگهداری و یک بازه زمانی معقول برای اطلاع کاربر از چنین تعمیر و نگهداری پیش بینی شود.
• تضمین در مورد سطح عملکرد متاورس (به عنوان مثال گرافیک، سرعت پردازش).

پایان یک متاورس

یک سوال اساسی باید این باشد: اگر ارائه دهنده خدمات متاورس فعالیت های خود را متوقف کند، ورشکست شود یا هر رویداد دیگری منجر به ناپدید شدن متاورس شود، چه اتفاقی برای سرزمین مجازی می افتد؟

هیچ پاسخ مستقیمی وجود ندارد زیرا حق کسب شده توسط کاربر، حداقل همانطور که قانون وجود دارد، یک حق شخصی است، یعنی حق ادعا علیه ارائه دهنده خدمات متاورس.

خارج از طرح قراردادی متاورس (یعنی جامعه کاربران متاورس و ارائه‌دهنده متاورس)، حق مکتسبه در زمین مجازی، اصولاً علیه کسی قابل اجرا نیست.

در چنین حالتی، می توان همکاری بین ارائه دهندگان خدمات متاورس را تصور کرد، مشروط بر اینکه حق یک کاربر می تواند در صورت شکست یکی، به متاورس دیگری منتقل شود. اما چگونه می توان این را در مورد یک قطعه مجازی که ذاتاً به یک سرزمین مجازی خاص برای هر فراجهان وابسته است، اعمال کرد؟

قابلیت همکاری لازم بین اپراتورهای متاورس مختلف

در حالی که درست است که متاورس یک فضای مجازی است، مشابه فضای دنیای واقعی ما، اولین محدودیت، همکاری و قابلیت همکاری بین اپراتورهای متاورس مختلف خواهد بود. اگر هدف متاورس این است که مردم را قادر به تعامل در دنیای دیجیتال کند، هر متاورس باید از همه دستگاه‌ها قابل دسترسی باشد. علاوه بر این، این سؤال مطرح می‌شود که آیا استانداردها توسط اپراتورهای مختلف وضع می‌شوند یا اینکه آیا لازم است قانون‌گذاران ملی یا قانون‌گذار اروپایی استانداردهایی را برای ایجاد قابلیت همکاری بین اپراتورهای مختلف با توجه به حمایت از مصرف‌کنندگان وضع کنند. کاربران متاورس

چارچوب قانونی برای تعاملات اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده توسط متاورس

با ظهور یک جهان موازی که در نظر گرفته شده است شبیه به دنیای واقعی باشد، مسائل حقوقی مرتبط ناگزیر به اندازه موارد موجود در دنیای واقعی هستند. با این حال، سؤالات قانونی یا مسائل مطرح شده توسط متاورس واقعاً جدید نیستند.

در حالی که درست است که متاورس دنیای مجازی جدیدی ایجاد می کند، اشتباه است که باور کنیم هیچ قانون یا مقرراتی برای رویدادهایی که در آنجا اتفاق می افتد اعمال نمی شود. بیشتر قوانین حقوقی موجود به طور عمده در مورد متاورس اعمال می‌شود ، زیرا مشتق شده از دنیای فیزیکی ما است و اپراتورها و کاربران تابع محدودیت‌های قانونی دنیای واقعی هستند.

بحث در مورد اینکه آیا یک دنیای مجازی مستلزم قانون مجازی خاصی است یا خیر، مسلماً واضح نیست. اما از آنجایی که فرا وجه اساساً در مورد تعاملات اجتماعی و اقتصادی است، نیاز به قانون و مقررات غیرقابل انکار است.

در غیاب مقررات بین المللی دقیق و کامل (بعید) حاکم بر اینترنت، بلاک چین و متاورس، حقوقدانان مجبورند برای یافتن پاسخ قانونی به هر موقعیت

به طور خلاصه

توسعه فناوری‌های بلاک چین و NFT باید با استقرار متاورس همراه باشد. با این حال، این یک مشکل را ایجاد می کند: یک آواتار می تواند کالاهای مجازی را به دست آورد، اما مطمئن نیست که مالکیت کامل این کالاها را داشته باشد. متاورس متعلق به یک اپراتور خاص است، در حالی که حقوق NFT ها به کاربر تعلق دارد که مشمول شرایط استفاده از پلت فرم متاورس است. چگونه می توان مالکیت کامل یک دارایی را به دست آورد، اگر دسترسی به صلاحدید اپراتور مسدود شود؟ قوانین قابل اعمال در قانون املاک و رویه ناشی از این قانون و بازار املاک و مستغلات بدون شک بر بازیگران متاورز تأثیر می گذارد. اما این با حق مالکیت در متاورس محدود می شود: حق شخصی نسبت به دارایی مجازی شخص و نه حق واقعی یک ساختمان در دنیای واقعی.